[MD-sorular] altın oran hakkında öznel bir kaç cümle.

[Seza Kaynak]

Altın oran beynin görüp algıladığı şeyleri o zamana dek kavradığı şeylerle 
örtüştürdüğü an ne hakkında düşünüyorsa, kendince ona ,"güzele yakın" veya 
"güzele uzak" demesinde kullandığı bir ölçüt.Aslında bir kavramdır,sayılarla 
ifade edilemez.Çünkü düzgün bir örneklem seçilip değerlendirilemez,bir 
fonksiyona bağlayamayız,sonsuz parametreli bir fonksiyon olur bu ve bir 
örneklem seçilmeye kalkışılsa sonsuz parametreyi göz önünde bulundurup eşit 
olasılık tanınması gerektiği için örneklem bile seçemeyiz.En ufağından her 
kıtadan belirli bir insan üzerinde çalışılsa o mühim soru hakkında aynı koku 
ve tadla büyüyen insanların kendi içlerinde geleneklerini yakınsamaları ve 
ıraksamaları söz konusu olur, kıtalar arası da bu düşünüldüğünde ki soyut 
kavramların varlığa yakınsayıp yokluğa ıraksaması makro ve mikroda yoğun 
karmaşaya da sebep verir,böyle bir örneklem dahilinde hiç bir ortak nokta 
bulunamaz bulunsa dahi bu sadece o anlık olur çünkü bir saniyenin insanlar 
üzerindeki etkisi bırakın altın oranı nüfus oranını bile 
değiştirebilmektedir(savaşlar)
Altın oran bir kavram olarak vardır ama bir sayı olarak mevcut olamaz,sayı 
tereddüt kaldırmadan kabul edilir ve bağımsızdır,değişkenin yerini alabilir 
,yalnız altın oran bağımlı olduğu gibi sonsuz parametreye bağımlı bir 
fonksiyon tanımlama gereği doğurur ve sonsuz parametre dahilinde bir 
fonksiyon tanımlanamaz insan!,beğenisi! ve beyni! üzerinde.
Tesadüflerin ,herzaman, gözünü açan bir matematikçiyi gözünü parıldatacak 
güzelliklere götüreceğine inanan biri olarak maili okuduğum gün kitabın 
burasına gelmemi ve aklımda bir bağlantı oluşmasını sizinle paylaşmak 
isterim.
*koyduğum yerlere dikkat ediniz.
"Pi'de bakmaktan kendimizi alamadığıımz bir güzellik*¹ var(...)Pi'nin 
basamakları son derece rasgele.Gerçekten de hiçbir örüntüye sahip değiller 
ki,matematikte bu,pi'nin basamaklarının bütün örüntüleri içerdiğini 
söylemekle aynı şeydir."
Peter Borwein,Pi Coşkusu,sf:67
pek şiirsel olmasa ya da kulağa hoş gelmese de,biz insanlar,temelde örüntü 
tanıma cihazlarıyız.Gözlerimiz dünyayı algılar,ancak gerçekte gördüğümüz şey 
doğrular,eğriler,renkler ve ışıklardan oluşan karmaşık 
örüntülerdir.Kulaklarımız sesleri işitir;ama biz sinyalleri,ancak ton ve 
ritmin ayrıksı örüntülerini ortaya çıkaracak biçimde çözdüğümüz zaman,müziği 
ve dili fark ederiz.
Çevremizdeki dünyada örüntüler bulmak için şiddetli bir istek 
duyarız;çünkü,kendimiz de dahil herhangi bir şeye anlam verebildiğimiz*² tek 
yol budur.Doğa boşluk kabul etmeyebilir,ancak insanlar örüntüsüzlüğe 
dayanamazlar.Çevremizdeki örüntüleri bulmaya programlanmışızdır ve 
örüntüleri bulmak içni herşeyi yaparız.**
David Blather,Pi Coşkusu,sf:77
*¹burada bahsedilen "güzellik" "aşkın sayı" olmasıdır.Yani pi 
kendini"aşkın";tek düze biçimlerden ve tekrarlardan kurtarmış ve sonsuza 
yakınsadığını hisseden insanlar için raslantısal olması ile altın orana 
sahiptir.Örüntü bulunamamış olması kozmik , bütünsel ve makro bir örüntüsü 
olduğunu çağrıştırıyor beyne.oysaki yaşadıklarının içinde raslantısallığı 
kabul etmeyenler pi nin 51 milyar basamağının araştırılması ve bulunması 
sürecine delilik sıfatını bile çok görür ki matematikçi bu sıfatı başına tac 
eder ve övgüyü ve yergiyi ikinci sınıf insanlara bırakır(einstein)
*²altın oranın varlığını böylece! kabul edebiliriz,çünkü biz ona uygununu 
aramak için doğaya gelmişiz,farkında olmasak da beynimiz bu doğrultuda 
çalışıyor,eleştiri yapmamız bunun bir sonucu.
**en önemlisi de her biriimizin işlemcisi farklı olduğu için bu içgüdüyle 
doğsak da her birimizin oranı bir birinden farklı ve genelleme yapılacaksa 
bir istatistik öğrencisinin nacizane görüşüyle sadece şu söylenebilir:Zeka 
ve tecrübenin ortaklığı ile bir altın oran bulunamayacak da olsa altın bir 
oransızlık bulunabilir.
   Seza

_________________________________________________________________
Sohbet ederken Messenger'da eglenin! http://messenger.live.com